Имрӯз, 3 октябр дар меҳмонхонаи «Румӣ»-и Душанбе маросими муаррифии расмии сармураббии нави тими миллии Тоҷикистон – мутахассиси сербӣ Горан Стеванович баргузор шуд. Дарҳол пас аз имзои шартнома бо Федератсияи футболи Тоҷикистон мураббӣ бо хабарнигорон сӯҳбат карда, ба саволҳо дар бораи нақшаҳо ва муносибати худ ба кор посух дод.
🔹 Дар бораи эътимод ва мушкилот:
– Ман мехоҳам ба роҳбарияти Федератсияи футболи Тоҷикистон барои эътимод ва даъват ба роҳбарии дастаи мунтахаби миллӣ изҳори сипос намоям. Ин барои ман имтиҳони нав ва ҷиддӣ аст. Бовар дорам, ки таҷрибаам бо дастаҳои мунтахаб барои ба сатҳи нав баровардани тими миллии Тоҷикистон кӯмак хоҳад кард.
🔹 Дар бораи ҳадафҳои наздик:
– То аввалин бозии ман ба ҳайси сармураббии тими миллии Тоҷикистон чанд рӯз мондааст. Ҳоло диққати асосӣ ба бозӣ муқобили дастаи Малдив аст. Шартномаи ман бо Федератсияи футболи Тоҷикистон то 31 марти соли 2026 баста шудааст. Боварӣ дорам, ки натиҷа мешавад ва яккачини Тоҷикистон ба қисми ниҳоии Ҷоми Осие-2027 роҳ меёбад.
🔹 Дар бораи тактика ва фалсафа:
– Фалсафаи бозии ман ғалаба дар ҳар як бозӣ аст. Мо танҳо бо як мақсад ба майдон мебароем – ба даст овардани натиҷа. Нақшаи тактикии 4-2-3-1-ро меписандам, зеро он имкон медиҳад, ки тавозуни байни ҳимоя ва ҳамла нигоҳ дошта шавад. Муҳим он аст, ки даста бо фидокорӣ ва интизом бозӣ кунад. Ҳар як бозигар бояд нақши худро дарк кунад ва барои натиҷа кор намояд.
🔹 Дар бораи ахлоқ ва мураббиёни қаблӣ:
– Ман бо камбудиҳои дастаи мунтахаби Тоҷикистонро гуфтан ё ба кори нафари пеш аз ман буда баҳо додан, худро нороҳат ҳис мекунам. Дар байни мураббиён қоидаи нонавиштае вуҷуд дорад, то ҳамкоронеро, ки қаблан бо даста кор мекарданд, муҳокима накунанд. Ин масъалаи ахлоқи касбӣ аст. Ман танҳо гуфта метавонам, ки тими миллии Тоҷикистон дорои иқтидори бузург аст. Дар даста бисёр футболбозони болаёқат ҳастанд, ки қодиранд то сатҳи баланд рушд кунанд ва ба натиҷа ноил шаванд. Вазифаи ман ин аст, ки хислатҳои беҳтарини онҳоро ошкор созам, бозии дастаро эҷод кунам ва қадам ба қадам ба сӯи ҳадафҳои худ ҳаракат кунам.
🔹 Дар бораи ҳамкорӣ бо бозигарон:
– Муноқишаҳо ва мушкилот бо бозигарон як ҷузъи футбол мебошанд. Чунин ҳолатҳо дар ҳама гуна даста, дар ҳама сатҳҳо ба амал меоянд – хоҳ бошгоҳ бошад, хоҳ дастаи миллӣ. Ман бо футболбозони машҳур ба монанди Майкл Эсйен, Салли Мунтари, Неманя Видич, Деян Станкович кор кардам ва ҳар кадоми онҳо хусусияти хос, диди худро доштанд. Ин муқаррарӣ аст. Муҳим аст, ки аз мушкилот канорагирӣ накунед, балки онҳоро ҳал карда тавонед. Равиши ман ин аст, ки дар дохили даста муҳите эҷод кунам, ки дар он мураббӣ ва бозигарон эҳтироми тарафайн ва муколама дошта бошанд. Ин ба пайдо кардани тавозуни байни интизом ва эътимод кӯмак мекунад. Танҳо дар чунин шароит метавон як дастаи қавӣ ва муттаҳид сохт.
🔹 Дар бораи ҳадафи асосӣ ва кори дастаҷамъӣ:
– Масъулияти мураббии дастаи мунтахаби миллӣ ҳамеша хеле калон аст. Ман як ҳадафи возеҳ ва хоҳиши самимӣ дорам, ки мунтахаби Тоҷикистонро ба қисми ниҳоии Ҷоми Осиё-2027 барорам.
Мо инро танҳо якҷоя карда метавонем. Бозигарон, ситоди мураббиён, кормандони маъмурӣ, мухлисон, рӯзноманигорон, дастаҳо, мутахассисон, кормандони федератсия – ҳар кас бояд саҳми худро гузорад. Бо дастгирии ҳамдигар, ба даста бовар кардан ва ба як самт ҳаракат кардан, мо метавонем натиҷаи ҷиддӣ ба даст орем. Танҳо тавассути ҳамкории якҷоя муваффақият ба даст меояд.